Rewolucja w kuchni i robotyce: sztuczny język z Chin zmienia zasady gry!

Chińscy naukowcy opracowali bioinspirowany, żelowy „sztuczny język”, który potrafi precyzyjnie mierzyć ostrość potraw. To innowacja, która może nie tylko zrewolucjonizować kontrolę jakości żywności, ale też przybliżyć humanoidalne roboty do posiadania prawdziwego zmysłu smaku.

Nowy sposób na mierzenie ostrości: jak działa bioniczny język?

Naukowcy z East China University of Science and Technology stworzyli urządzenie oparte na miękkim, elastycznym żelu, imitującym naturalne odczuwanie ostrości przez człowieka. Zamiast kubków smakowych wykorzystano mieszankę mleka w proszku, kwasu akrylowego i chlorku choliny — składników, które naśladują kojące działanie mleka na pieczenie po papryczkach chili.

Biomimetyczny mechanizm działania

Klucz innowacji tkwi w reakcji na kapsaicynę — związek odpowiedzialny za ostrość papryczek.
Gdy żel styka się z kapsaicyną:

• białka mleka wiążą cząsteczki ostrości,
• struktura żelu pęcznieje i tworzy mikroskopijne skupiska,
• powstaje blokada przepływu jonów,
• urządzenie odnotowuje spadek natężenia prądu, zamieniając go na dokładny wynik ostrości.

Cały odczyt trwa zaledwie 10 sekund.

Testy na ośmiu papryczkach i nowa skala ostrości

Aby potwierdzić skuteczność technologii, zespół badaczy przetestował osiem różnych gatunków papryczek chili. Wyniki posłużyły do stworzenia skali ostrości od 0 (łagodne) do 70 (ekstremalnie pikantne). Co najważniejsze — pomiary niemal idealnie pokryły się z ocenami profesjonalnych degustatorów.

Nie tylko chili: czosnek, cebula i imbir też mają swój „poziom ostrości”

Urządzenie potrafi analizować również drażniące związki obecne w:

• cebuli,
• czosnku,
• imbirze.

To otwiera drogę do szerokiego zastosowania w przemyśle spożywczym.

Znaczenie technologii: od kontroli jakości po przyszłość humanoidów

Współautor badania opublikowanego w ACS Sensors, podkreśla, że to dopiero początek. „Sztuczny język” może znaleźć zastosowanie w:

• standaryzacji ostrości w produkcji żywności,
• diagnozowaniu problemów zdrowotnych związanych ze zmysłem smaku,
• badaniach naukowych nad percepcją pikantności,
• integracji z robotami wyposażonymi w AI.

Dla robotów humanoidalnych, które wciąż nie posiadają funkcjonalnego zmysłu smaku, ta technologia może stanowić przełomowy element sensoryki — zwłaszcza w robotyce kuchennej, gastronomii i badaniach jakości żywności. Krótko mówiąc, roboty mogłyby testować posiłki.

Niestety, na razie nie wiadomo kiedy ta nowinka technologiczna miałaby trafić na rynek.